Geinspireerd door de SKA-augustus-maak je WIPs-af-draad was ik begonnen aan de tweede helft van de tweede Xococlatl sok. Na de operatie en in het begin van de chemo had ik eraan gewerkt, maar het weggelegd, omdat het te moeilijk werd. Nu heb ik al twee keer een decimeter breiwerk uitgehaald en voor de derde keer krijg ik het niet goed. Eerst bleek ik de sokken met 2,5 te breien, wat ook in de beschrijving staat. Maar het eerdere breiwerk blijkt in 2,0 gedaan te zijn. Dat was de eerste keer uithalen. Nu begrijp ik ook waarom ik vind dat die sok relatief strak zit. Daarna had ik ontdekt dat er gemeerderd wordt aan het einde van het been, maar ik had de laatste meerdering ontdekt. Er waren er meer daarvoor…. En nu krijg ik het nog niet goed, maar geef ik er maar een draai aan. Er begint zich op te dringen dat mijn hoofd dit breiwerk nog niet aankan…..
Maar mijn Xococlatls zijn af! Mensen lief wat heb ik die laatste sok vaak uitgehaald…..Gefotografeerd op de auto omdat ze klaar waren toen we met de auto ergens heen gingen. Ergens was Clovelly een soort levend openluchtmuseum aan de kust van Noord Devon. Een dorp dat sinds 1738 in het bezit is van 1 familie en dat in de tijd van 1920 wordt bewaard. Supersteile straatjes waar ze met kratjes op houten glijders hun boodschappen als in een slee omhoog trekken of omlaag laten glijden. In het restaurant aan de koffie werd ik opnieuw aangesproken door een oudere vrouw (ouder dan ik dus, he!) die zei dat ze het zo leuk vond om iemand te zien breien en dan ook nog aan een sok…. Dat was dan mijn volgende project weer, want deze zijn af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten