Volgers

dinsdag 30 juni 2009

Istíawol is binnen...



Vandaag werd ik verrast door het vierde Sokketierspakje
Istía is de naam van de nieuwe sok. Liggend op bed heb ik de streng opgewonden. Sinds een week lig ik veel op bed in verband met mijn rug. En ik heb in die week veel bewondering gekregen voor die vrouwen (en mannen mogelijk) die liggend op bed breien en computeren. Breien wou op een gegeven moment nog wel lukken, maar computeren was een ramp. Echt waar hoor dames chapeau! Eén van mijn dochters was weer snel met van "owh manm, die zijn vet cool! Krijg ik die?" Tja en wat moet je dan... Toch maar opzetten. In ieder geval is de wol al opgewonden.

zondag 21 juni 2009

Tweede Trevipaar klaar 2009/21


Gisteren de tweede sok van het tweede Trevipaar gebreid. Wat een leuk patroon toch en wat breit die Trekking Hand Art (Trinidad) lekker weg. Het is een bonte mengeling van paars, lichtblauw en diverse kleuren groes. De bol combineert heel goed met de kraaltjes die in het pakket zaten. Toch grappig zo'n sok zonder tenen en erg handig bij slippers heb ik al van mijn dochter gehoord die het eerste paar heeft gekregen. De boord zou moeten spetteren als een fontein en dat doet die ook echt! De kraaltjes op en in de boord, de krullende boord. Het ziet er echt heel leuk uit!Ik hoop dat mijn andere dochter ze ook leuk vindt. Overigens is het kleed onder de sokken afkomstig uit Roemenië waar ik in Sapanta het vrolijke kerkhof bezocht en bij een stalletje dit kleed met zijn mooie kleuren vond.

Gestern habe ich das zweite Paar Trevi-Socken fertig gestrickt. Ein wirklich schönes Muster und die Wolle strickt wirklich gut; Trekking Hand Art, Farbe Trinidad. Ich hoffe meine zweite Tochter mag sie auch gerne. Übrigens kommt das Kleid unter den Socken aus Rumanien. Da besuchte ich Cimetrul vesel in Sapanta und kaufte ich mir das Kleid dort.

Yesterday I knitted the second sock of Trevi pattern with Trekking Hand Art, color Trinidad. A really nice pattern and a really nice wool to knit with. I hope my second daughter likes them! Underneath the socks lies a tabel-cover, I bought in Sapanta where I visited the merry cemetry. I bought it because I liked the colors very much.

dinsdag 16 juni 2009

Regia aus Velburg 2009/20





Op de terugreis uit Roemenië maakten we een stop in Velburg. Bij de wandeling na het eten ontdekt mijn man vlak achter het hotel een soort winkel van Sinkel waar ook sokkenwol verkocht werd. De andere ochtend om klokslag 8 uur was ik bij de deur van de winkel en werd alleraardigst geholpen door de mevrouw die vertelde al om zeven uur open te doen als er iemand was. In de bus ben ik gelijk begonnen met de bonte Regiawol en de eerste sok was al af toen ik thuis kwam. Wat een heerlijk zachte wol is dit toch!

Auf der Rückreise aus Rumänien haben wir übernachtet in Velburg. Am Abend beim Spazieren hat meinen Mann entdeckt daß es gleich hinter den Hotel ein Laden gibt wo man u.a. Sockenwolle verkauft. Die nette Frau war ja früh auf und hat mich um 8 schon geholfen, gerade vor den Bus wieder abreiste. Und im Bus habe ich gleich angefangen mit der Regia Knäuel. Sehr weiche Wolle!

Jetzt bin ich schon mit der zweiter Socke dran....


Boian in Siebenbürgen



Via een paard en wagen kwamen we van Bazna in Bioan. Een slaperig dorpje dat erg te lijden heeft gehad van de uittocht na de revolutie in 1989 in Roemenië. Eertijds een bloeiend Saksisch dorp en nu verlaten, bijna een spookdorp. Er is nu nog één Saksische oude vrouw die op zondag wordt opgehaald om in Medias, een grotere stad in de buurt, naar de kerk te gaan. De leegstaande huizen zijn deels bewoond geraakt door Roemenen en zigeuners, maar de kerk staat er ongebruikt bij. Op het psalmbord staan de laatste psalmen nog vermeld, de kleden handen over de balustrade en over de kansel; alles onder een dikke laag stof. De Saksen kwamen al in de 12e eeuw de Rijn afzakken en vestigden zich onder andere in het huidige Roemenië. Na 1989 zijn ze massaal vertrokken naar Duitsland. De mensen die hun huis destijds niet verkocht kregen, zijn nu blij. Velen willen uiteindelijk toch ook weer terug naar waar ze zelf opgroeiden. Hun huis blijkt nu een veelvoud waard van destijds. De dracht die het meisje op de foto draagt is de kerk- en feestdracht. Rijk geborduurd met zwart.

Mit Pferd und Wagen trafen wir von Bazna in Boian ein. Ein Dorf das fast ausgestorben ist nach dem Revolution in 1989 in Rumänien. Er bleibt noch eine einzige alte Sachsische Frau die am Sontag zum Gottesdienst abgeholt wirt um nach Medias zu fahren. Die leere Häuser werden teilweise bewohnt von Rumänier und Roma, aber die Kirche ist verlassen. Schöne Kleider hangen an die Wand aber alles mit viel Staub drauf. Schon im 12. Jahrhundert kamen die Sachsen den Rhein hinunter und besiedelten auch Rumänien. Nach 1989 sind sie in großer Zahl nach Deutschland umgezogen. Wer aber seinen Wohnung nicht verkaufen konnte damals, ist jetzt froh. Die häuser sind umso mehr wert heutzutage und manchen möchten zürück kehren wo sie afgewachsen sind. Das Mädel am Bild tragt die Kirchen- oder Festtracht; reichlich mit schwarz gestickt.

Nancy Bush onderweg naar Roemenië 2009/19


Onderweg naar en in Roemenië ben ik begonnen aan een paar Gentlemen's fancy socks van Nany Bush uit Vintage Knitting. Ik had op de handwerkbeurs in Zwolle een bol gekocht van een voor mij nog onbekend merk: Superba Safari van Rico-design, maar met heel mooie kleuren. Het patroon is op zich vrij eenvoudig, 8 naalden 2L, 2R en dan twee naalden recht; vervolgens 8 naalden 2R, 2L en weer twee naalden recht en zo door gaan. Lastiger is de opgenomen kuitmindering van 80 naar 72 steken (naalden 2 mm.)en schattig is een middenachternaadje in de hiel van een linkse steek. De kleuren zijn een chocoladekleur bruin, iets wit en beige en wijnrood en veel blauwig groen. 
Op het laatst had ik 97 gram wol gebruikt voor een paar sokken maat 45/46 met nog 8 gram over. Meestal houd ik meer over, dus een beetje zenuwachtig was ik op het einde wel of ik het zou halen. Maar, het is weer gelukt...

Auf dem Weg zu und in Rumänien hatte ich Gentlemen's fancy socks von Nany Bush aus Vintage Knitting angefangen mit Superba Safara von Ricoh design. Für mich eine unbekannte Marke aber mit sehr schöne Farben. Das Muster ist an sich nicht sehr schwierig, nur bei der Wade muß mann achtgeben. Ich brauchte 97 Gram für Socken Größe 45/46, also am Ende war ich gespannt ob meine Knäuel genügte. Aber es hat geklappt!

maandag 15 juni 2009

Vredessokken 2009/18



Op het raamkozijn van de hotelkamer in Baia Sprie heb ik deze foto gemaakt van de vredessokken. Mijn man heeft ze al meteen aangedaan de dag erna en was er bijzonder content mee. Mooi patroon ondanks de kabelverwarring in het begin.
De sokken waren klaar tijdens mijn reis door Roemenië, waarvan ik
net terug ben. Het was een bijzonder boeiende reis. Minder sokken kunnen breien
dan normaal, maar er was ook zoveel te zien en mee te maken.
Het is nu nog een land met heel veel authentieke zaken, die met de komst van de
EU snel zullen verdwijnen. Neem nu het privé stoken van palenca en zuica langs
de riviertjes...
Sokken ben ik ook tegengekomen. De meeste sokken worden gebreid op twee pennen
met ongekleurde handgesponnen wol tot nogal dikke sokken. Maar de meest
indrukwekkende sokken zag ik in het museum in Sighetu Marmatiei waar men sokken
bewaarde van een gevangene die daar tijdens de communistische tijd gevangen zat.
Tot op de draad versleten en met alles en nog wat tot een geheel bij elkaar
gehouden.....In dezelfde stad vlakbij de Oekraiense grens vond ik voor het eerst
bolletjes sokkenwol voor 3 RON oftewel iets van 75 cent. Dat is echt wel wat
anders dan hier.
Ik kom al jaren in Roemenië, maar zoveel natuur en cultuur was een openbaring
voor me.


Am Fenster im Hotel in Baia Sprie habe ich mir ein Bild gemacht meiner Friedensocken. Meinen Mann hat sie gleich angezogen. Schönes Muster!
Diese Socken habe ich fertig gestrickt während meine Reise durch Rumanien wovon ich gerade zurück gekehrt bin. Mit weniger Socken fertig wie sonst, aber es gab sovieles zu sehen! Es gibt jetzt nog vieles originelles was wohl schnell verschwinden wird wegen der EU. Socken habe ich natürlich auch gesucht und gesehen. Meistens gestrickt mit zwei Nädel und mit ungefärbte ziemlich dicke Wolle. Aber am meisten haben mir die Socken im Museum Sighetu Marmatieis beeindruckt. Das Museum war eine Statsgefängnis wo man Gegenständer des Regims einsperrte und namenlos tötete. Es gibt dort ein Par Socken die wirklich völlig abgetragen sind und immer wieder repariert würden. In derselben Stadt nahe an der Ukraine fand ich auch richtigen Sockenwolle für 3 RON, soviel wie 75 Cent. Ich komme ja seit viele Jahren in Rumanien, aber soviele Kultur und Natur hatte ich noch nicht gesehen.

Pe drum in Romania 2009/16 en17


De afgelopen twee weken ben ik met mijn man op rondreis in Roemenië geweest. Van sokkenbreien kwam best wel wat, maar minder dan anders. Wat een mooi land! We zagen van alles aan natuur en cultuur. De kloof van Turda, de botanische tuinen in Cluj, een verlaten Saksische kerk in Boian, het Lacu Rosu, kloosters in Agapia, Humor, Sucievita en Voronet; we vierden Pinksteren in een Hongaars-gereformeerde kerk, en een week later het orthodoxe Pinksteren in een Orthodox klooster;we bezochten houten kerken, het vrolijke kerkhof in Sapanta en genoten van traditionele maaltijden. We maakten het internationale theaterfestival in Sibiu mee en bezochten op de terugreis het Stift Melk. Het meeste indruk maakte op mij echter het museum in Sighetu Marmatiei, het stadje tegen de grens met Oekraïne aan, waar Elie Wiesel is geboren. Het is een museum in een oude beruchte staatsgevangenis waar gedurende de 45 jaar communisme mensen die tegen het regime waren gemarteld werden een naamloos een graf kregen. Overal foto's en overal namen van mensen die daar gevangen gezeten hebben of zijn overleden. Echt heftig! Al met al een bijzonder boeiende reis!