Donderdag was de vijfde FE90C-kuur, dus nu nog maar EENTJE!!!
De vierde kuur was zwaarder dan tot nu toe. De verlammende vermoeidheid zakte wel iets, maar ging niet weg. Het voelde bagger van mijn heupen naar omlaag en dat is erg lastig lopen. Dus op een stoel of op bed ging nog het beste. Aan de andere kant leek mijn concentratie iets beter in de laatste week voor de vijfde kuur. Ik heb een boek kunnen lezen en mijn breiwerk ging met minder fouten dan tot nu toe. Ik heb met Kerst aan tafel gezeten en van het eten genoten en evenzo op mijn verjaardag. Toen heb ik een enorme schaal lasagna gemaakt die schoon op ging.
Er waren zoveel kaarten weer met Kerst en ook voor mijn verjaardag met bemoedigingen en goede wensen. Ik hoop op een jaar waarin ik mag ervaren wat God belooft in de eerste Corinthenbrief 1: 3-4.
Een God die zich over ons ontfermt, ons troost, en ons in onze ellende moed geeft zodat wij anderen ook moed kunnen geven in hun ellende.
Dit wens ik een ieder toe!
Hartelijk dank voor bemoedigingen en gebed, dat helpt werkelijk!
Thursday I had my fifth chemo cycle, so just ONE more to go!!!!
The fourth cycle was heavier than before. The enormous fatigue did not go away this time. I felt lousy in my hips and legs as I wanted to walk or so. Sitting for a time on a chair and being in bed was much better. On the other hand my concentration seemed to be a little bit better this last week before the fifth cycle. I could read a book and do some knitting without making too much mistakes.
I could be at the Christmas table and even so at my birthday, when I made a big big pot of lasagna.
There were also many greetings for Christmas and the New Year, and for my birthday, that was so thoughtful. I’m hoping for a year in which I will experience the promise from 1 Corinthans 1: 3-4.
A God that will comfort me and Who will give me courage in my misery and Who will take care of me.
This I wish for you all also…
Thank you for encouragement and prayers, they really help!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten