Mijn kleine nichtje is haar eerste schoentje verloren. Maar net als in Assepoester is de prins haar haar schoentje nog niet komen terugbrengen. Dus heb ik maar een paar nieuwe gebreid. Ze is ook nog wat klein om nu al op die prins te moeten wachten...hihi.Gelukkig had ik nog een halve bol over van de vorige schoentjes. Zacht wit van de Zeeman, ooit eens gekregen van iemand. Het patroon is een heel oud patroontje van Christine Bourquin, die dat eind jaren 80 op 95 jarige leeftijd heeft opgestuurd naar een tijdschrift met de bedoeling om het te laten blijven breien. En dat lukt prima zo te merken. Op Ravelry alleen zijn er al meer dan 1700 paar opgeslagen. Het is dan ook een prima patroontje. Je breit eerst een ribbelzooltje dan neem je langs alle kanten steken op en breit dan drie ribbelrandjes. Dan maak je de voorvoet dicht, breit een gaatjesronde en nog het been in glad rechts zodat het ook geribbeld omgeslagen gedragen kan worden. Het koordje draai ik nooit, maar ik brei het over drie steken. Volgens mij heet zoiets een I-cord ofzo. Drie steken opzetten en breien. Maar nooit je werk omdraaien. Steeds van links naar rechts terugschuiven en verder breien. Dan trek je als het ware de draad achterlangs naar voren en daarmee wordt het een rond koordje. Echt heel mooi!
My little cousin lost her first shoe like Cinderella did. Yet unlike Cinderella the prince did not yet return her shoe... So I made her some new ones. She is still too small to wait for that prince I think.....hihihi I used an old pattern by Christine Bourquin. On Ravelry alone there are already more than 1700 pairs saved!
1 opmerking:
Mooi zijne ze,ik heb ze ook al een paar keer gebreid.
Groetjes Hetty.
Een reactie posten