Volgers

dinsdag 25 mei 2010

Gelezen boeken...

100306 :coffee:
De gekwelde man van Henning Mankell. Voor zover ik nu begrepen heb, is dit de laatste uit de inspecteur Wallanderreeks. Heb even moeten wachten, omdat mijn man aan het boek begonnen was. En hij wil niets loslaten.....
In het begin vond ik het niet zo'n boeiend boek. Veel teveel letters over een bepaalde politieke situatie van lang geleden. Ik wou die Kurt Wallander gewoon aan het zoeken hebben. Tegelijk werden er aparte vergeetachtigheden beschreven die duidelijk ergens toe moesten lijden. Dat vond ik allemaal wat te dik aan gezet. Maar in de tweede helft van het boek wordt het wel spannender en het einde komt dan toch weer te snel.
100220 :coffee:
Suezkade van Jan Siebelink. Door het schilderen van de slaapkamer kwamen er allerlei boeken uit velerlei stapels, waaronder deze. Het begint in ieder geval vederlicht, haast onthecht zou ik zeggen. De kaft spreekt van een roman over een geestdriftig maar precair docentschap en een fatale liefde. Het boek straalt een bepaalde nerveuse, koortsachtige gedrevenheid uit. En dan is het boek afgelopen op een wat ondoorzichtige manier. De climax die je verwacht komt niet, het verhaal valt gewoon dood.
100220 :coffee:
De Storm 1953 door Rik Launspach
Meeslepend verhaal over de watersnoodramp in 1953 aan de hand van de verbeten zoektocht van een jonge moeder naar haar kind. Vloeiende verhaallijn, gruwelijk boek om te lezen, maar tegelijk ook geweldig geschreven.
100126 :coffee:
En haar naam was Sara van Tattiana de Rosnay.
Twee verhaallijnen naast elkaar. Een Amerikaanse journaliste die een stukje moet schrijven over een razzia in Parijs in 1942 waarbij vooral Joodse vrouwen en kinderen werden opgepakt. En het verhaal van Sara, tien jaar een één van de Joodse kinderen die wordt opgepakt.
Boeiend boek, boeiend thema. De eerste verhaallijn is tot nu toe (1/3 van het boek) beter uitgewerkt dan de tweede. Het boek wordt nog beter naarmate het vordert. Eén van de meest bijzondere boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen.
100108 :coffee:
Confetti op de dorsvloer van Franca Treur:
Gekregen voor mijn verjaardag. Het gaat over een opgroeiend meisje in een groot gereformeerd jongensgezin ergens in Zeeland. Tot nu toe vooral vanuit haar gedachtenwereld geschreven in een wereld waar blijkbaar weinig werkelijk gezegd wordt. In een recensie lees ik dat het boek een geheel "eigen vertelcultuur" heeft, daarmee bedoelen ze vast het vele gereformeerde taalgebruik dat voor de buitenstaander niet erg leesbaar zal zijn.

Geen opmerkingen: