Scheveningse Draai 2012/15

De Scheveningse Draai/ A Twist of Scheveninge waar ik eerder over schreef is klaar.

Nieuwe boeken

Altijd ben ik op zoek naar nieuwe informatie over oude Nederlandse visserstruien en het liefts heldere foto's ervan. Via internet ben ik in bezit gekomen van Mooi Tooi en nog een drietal andere boeken die vandaag binnenkwamen. Ik ben er erg blij mee! In het boek over Arnemuiden heb ik al een schoolfoto uit 1904 zien staan met herkenbare patronen op de jongenstruien! Herkenbaar als de Erremuse Steen die ik van dat patroon gemaakt heb. Wordt daar helemaal blij van....

Scheveningse Draai

De Scheveningse Draai is het volgende paar sokken gebaseerd op oude Nederlandse visserstruien. De vrouwen uit Scheveningen breiden de onderste helft van de truien glad recht. In de bovenste helft van de trui werden kabels verwerkt. Dat deed elke vrouw weer anders. De kabels werden steeds op een andere manier aan elkaar verbonden. De overgang van de onderste helft van de trui naar de bovenste helft werd vaak gemarkeerd door een zigzagrand. Toch zagen alle Scheveningse vissers er op een afstandje hetzelfde uit omdat de verschillen dan niet meer zichtbaar waren. Meer over deze truien is te vinden in het boek “Nederlandse Visserstruien” van Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).

HIER voor het patroon in het Nederlands.

A Twist Of Scheveningen is the next pair of socks I designed based on old Dutch fishermens ganseys. The women of the fishermen from Scheveningen, a Dutch coastal town, knitted the lower half of their sweaters in plain stockinette stitch. The upper half was decorated with some kind of cables. There were individual differences of how to connect the cables in the pattern together.  The pattern of the upper half would mostly start with a zigzag edge. From a distance these differences would not show. Therefore all sweaters would look alike.  More about these sweaters in the book Nederlandse Visserstruien by Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).The book was also translated in English.

HERE for the English version of this pattern.

Vakantie impressie Wales en Engeland

Erremuse Steen 2012/14

Ook deze sokken heb ik ontworpen voor mijn zoon met schoenmaat 14,5/ 49,5. De sokken zijn gebaseerd op een van de twee visserstruien van Arnemuiden, een vissersstadje in Zeeland. De vissers uit dit stadje hadden in het begin geen motieven in hun truien. De truien werden ook onder de hemdrok/ frok gedragen. Bovendien waren de vrouwen druk. Ze liepen elke dag van Arnemuiden naar de markt in Middelburg om hun vis te verkopen. Dat kon wel 80 kilo vis per dag zijn! Ze werden daarom ‘visleursters’ genoemd. In Arnemuiden kun je op de markt voor de kerk een beeld vinden van een dergelijke ‘visleurster’. Toen het wat beter begon te gaan, begonnen ook deze vissersvrouwen motieven te verwerken in hun truien. Er zijn twee patronen; het 'slangenpatroon' en een ruitenpatroon. Op dit laatste motief zijn deze sokken gebaseerd. Men vermoedt dat het ruitenpatroon mogelijk gebaseerd is op de gemetselde stenen muren van die tijd. Omdat men met houtgestookte ovens werkte, waren de gebakken stenen niet allemaal van dezelfde kleur als ze eenmaal verwerkt moesten worden. Daarom deed men de stenen die qua kleur het meest op elkaar leken bij elkaar tijdens het metselen. Tegen die tijd werd de trui natuurlijk over het hemd gedragen!
Deze sokken heb ik “Erremuse Steen” genoemd; Arnemuiden is locaal beter bekend als “Erremu”.
Meer over deze truien in het boek Nederlandse Visserstruien door Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).

HIER vind u de Nederlandse versie van het patroon.

Designing for my son with shoe size 14,5/ 49,5 a pair of socks based o none of the two ganseys of the fishermen from Arnemuiden, a fisherman’s town in the Netherlands. Fishermen from his fishing village did not have sweaters with patterns at first. The sweaters were worn underneath a frock so there was no need to enhance them. Besides that the women had to walk from Arnemuiden to Middelburg with their fish to sell it on the market. That would be like 80 kilos of fish each day!. They would be called ” visleurster” and a statue of a “visleurster” can be found in the village. When life was improving, women started to knit checkered patterns they saw on masonry walls. Because the bricks were baked in wood-burned stoves the temperature was not equal and high at all times. So there were a lot of different shades when the bricks were done. They used to group them together in the walls by color shades. And by then the sweater was worn above the frock, because it had become a piece to be shown. There was also a pattern called “snakes”, that pattern was used to make my sock pattern named: The Bell of Arnemuiden.The name of these socks: “Erremuse Bricks” refers to the local slang name of Arnemuiden: “Erremu”.
More about these sweaters in the book Nederlandse Visserstruien by Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983) The book has also been translated in English.

HERE you find the English version of this pattern.

Sokken uit Erremu

Wat een leuke ontmoeting heb ik gehad in Arnemuiden. Ik was erheen gegaan om de Visleurster op de foto te zetten omdat ik die wilde opnemen in mijn patroonbeschrijving. Blijkt er al jaren een handwerkwinkel op de markt te zitten van Jeanet Jaffari-Schroevers! Ze heeft ook een blog: Blij dat ik brei. We raakten aan de praat en het kwam over de visserstruien van Arnemuiden. Ik kocht er een van de laatste exemplaren van de glossy die Arnemuiden moet promoten. Vrijwilligsters hebben de twee visserstruien opnieuw gebreid en die zijn zeer professioneel weer gefotografeerd. Echt heel mooi! Uit het blad las ik ook dat Arnemuiden ooit het Rotterdam van Europa was. Vele, vele schepen lagen daar te wachten om gelost te worden.
Zoals altijd had ik mijn breiwerk bij me en dat was op dat moment de sok met het slangenmotief van de visserstrui van Arnemuiden.  Via de link naar de blog van Jeanet kom je terecht bij haar kant van deze toevallige maar zeer gezellige ontmoeting!