Tarr of Sheringham 2012/17

Op zoek naar een patroon voor een sok met textuur, kwam ik een patroon tegen van een visserstrui uit Norfolk aan de kust van zuid-oost Engeland. Daar heeft de vrouw van Tarr Bishop, een reddingswerker, een trui voor hem gebreid rond 1900 met een bijzonder mooi en subtiel patroon.

Looking for a pattern for a textured sock, I stumbled on a pattern knitted for Tarr Bishop by his wife of Sheringham. So nice and she knitted the pattern in a fisherman’s gansey about 1900!

HERE for the English pattern!
HIER voor het Nederlandse patroon!

Itse Zomer/ Summer on Hitland

Deze sokken zijn ontworpen voor mijn dochter met schoenmaat 42.

Tijdens mijn zoektocht naar gebreide Nederlandse visserstruien kwam ik de Itse Muts van Marken tegen. In het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem hebben ze nog steeds een paar van die mutsen van rond 1900. Het verhaal gaat dat de Marker vissers vaak gingen vissen in de wateren boven de Shetland-eilanden en dat ze dan aan land gingen in de haven van Lerwick. Daar ruilden ze aldaar gebreide mutsen, wanten en sokken. De Marker vissers noemden de Shetland eilanden (H)itland en vandaar de naam Itse Muts. Marker vissers hadden zomer en winter iets op hun hoofd. In de winter had de muts een binnenmuts die in 1 of 2 kleuren was gebreid. En omdat deze sokken geen ‘binnensokken’ hebben, heb ik ze Itse Zomer genoemd. Als je die oude mutsen wat beter bekijkt, dan zie je dat ze gebreid zijn met de Fair Isle techniek en bijbehorende motieven. Steeds met twee kleuren per motief. Het is overigens grappig om te zien dat deze mutsen nog steeds gebreid worden en nu ’long hats’ en ‘keps’ genoemd worden, afhankelijk van de grootte en het model.
 
In my quest for Dutch fisherman’s sweaters I came across the ” Itse Muts” from the Dutch island of Marken. In the Dutch Open Air Museum in Arnhem (Nederlands Openluchtmuseum, Arnhem) they still have some of those old fishermans hats from about 1900. It is said that the fishermen from Marken went ashore on Hitland (old name for Shetland) while away for fishing and traded there for knitwear like hats, socks and mittens etc. They used to wear those hats summer and winter. In winter the hat would have an innerhat in one or two colors. So because my sock will not have an innersock I decide to name this sock Summer on Hitland. Watching more careful at those hats, it’s clear the hats are knitted in fair isle motifs. Always two colors at a time. And its actually very funny to find out that those hats are still being knitted. Now called long hats and keps according to size and model.

Klik HIER voor de Nederlandse versie van het patroon.
Click HERE for the English version of the pattern.

Porthlevenish

Click HERE for the English version of this pattern

Varaklanu Letse wanten

Ruim twee jaar nadat ik eraan begon… Vandaag zijn de wanten voor mijn dochter klaar! Ze hebben heel wat ellende gezien de afgelopen twee jaar. De eerste want heb ik welgeteld twee keer uitgehaald. Voel me een kampioen ripping, maar toch! Ze passen mijn dochter met haar lange smalle handen prima. En net op tijd voor de derde winter op rij dat ik ermee bezig was  Gebreid met echte wol uit Finland van het merk Satakieli, twee draads wol. Vier kleuren, maken dus 8 draadjes en lekker warm denk ik.

Just one month before I was diagnosed with breast cancer in 2010 I started to knit these Latvian mittens from an unknown district. Especially for my daughter who has long and small hands and she can never find a proper fitting pair of mittens. During these two years I had trouble knitting complicated things like these mittens as I suffer from cognitive problems after chemotherapy and Tamoxifen. As I stopped taking Tamoxifen in January this year my head started functioning better and better. Not like it used to do yet, but I took on the mittens and I finished them. Just in time for my daughter to wear them in the third winter on a row after starting them.

Porthlevenish 2012/16

In een klein boekje over Cornish Guernseys and Knit-frocks van Mary Wright vond ik een foto van een visser uit Porthleven net een trui die ik erg mooi vond. En ik dacht dat het patroon bestond uit verdraaid rechte steken met kabels. Maar het bleken averechte en rechte steken te zijn. Het idee van verdraaid rechte steken en kabels sprak me meer aan en daarom heb ik de sok daarmee opgezet. De sok heet daarom "Portheleven-ish"; "ish" als in "achtig" of "lijkt op".
Porthleven is een klein vissersdorpje aan de uiterste zuidkust van Cornwal in Engeland.

In a little book about Cornish Guernseys and Knit-frocks by Mary Wright I found a picture of a Cornish fisherman from Porthleven. I liked his sweater very much. Looking at the picture I thought it would be Ktbl and cables, but it turned out to be knitted and purled stitches. So I sticked to my own ideas on Ktbl and cables and named the sock Porthleven-ish, because it was designed inspired by that sweater.

Scheveningse Draai 2012/15

De Scheveningse Draai/ A Twist of Scheveninge waar ik eerder over schreef is klaar.

Nieuwe boeken

Altijd ben ik op zoek naar nieuwe informatie over oude Nederlandse visserstruien en het liefts heldere foto's ervan. Via internet ben ik in bezit gekomen van Mooi Tooi en nog een drietal andere boeken die vandaag binnenkwamen. Ik ben er erg blij mee! In het boek over Arnemuiden heb ik al een schoolfoto uit 1904 zien staan met herkenbare patronen op de jongenstruien! Herkenbaar als de Erremuse Steen die ik van dat patroon gemaakt heb. Wordt daar helemaal blij van....

Scheveningse Draai

De Scheveningse Draai is het volgende paar sokken gebaseerd op oude Nederlandse visserstruien. De vrouwen uit Scheveningen breiden de onderste helft van de truien glad recht. In de bovenste helft van de trui werden kabels verwerkt. Dat deed elke vrouw weer anders. De kabels werden steeds op een andere manier aan elkaar verbonden. De overgang van de onderste helft van de trui naar de bovenste helft werd vaak gemarkeerd door een zigzagrand. Toch zagen alle Scheveningse vissers er op een afstandje hetzelfde uit omdat de verschillen dan niet meer zichtbaar waren. Meer over deze truien is te vinden in het boek “Nederlandse Visserstruien” van Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).

HIER voor het patroon in het Nederlands.

A Twist Of Scheveningen is the next pair of socks I designed based on old Dutch fishermens ganseys. The women of the fishermen from Scheveningen, a Dutch coastal town, knitted the lower half of their sweaters in plain stockinette stitch. The upper half was decorated with some kind of cables. There were individual differences of how to connect the cables in the pattern together.  The pattern of the upper half would mostly start with a zigzag edge. From a distance these differences would not show. Therefore all sweaters would look alike.  More about these sweaters in the book Nederlandse Visserstruien by Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).The book was also translated in English.

HERE for the English version of this pattern.

Vakantie impressie Wales en Engeland

Erremuse Steen 2012/14

Ook deze sokken heb ik ontworpen voor mijn zoon met schoenmaat 14,5/ 49,5. De sokken zijn gebaseerd op een van de twee visserstruien van Arnemuiden, een vissersstadje in Zeeland. De vissers uit dit stadje hadden in het begin geen motieven in hun truien. De truien werden ook onder de hemdrok/ frok gedragen. Bovendien waren de vrouwen druk. Ze liepen elke dag van Arnemuiden naar de markt in Middelburg om hun vis te verkopen. Dat kon wel 80 kilo vis per dag zijn! Ze werden daarom ‘visleursters’ genoemd. In Arnemuiden kun je op de markt voor de kerk een beeld vinden van een dergelijke ‘visleurster’. Toen het wat beter begon te gaan, begonnen ook deze vissersvrouwen motieven te verwerken in hun truien. Er zijn twee patronen; het 'slangenpatroon' en een ruitenpatroon. Op dit laatste motief zijn deze sokken gebaseerd. Men vermoedt dat het ruitenpatroon mogelijk gebaseerd is op de gemetselde stenen muren van die tijd. Omdat men met houtgestookte ovens werkte, waren de gebakken stenen niet allemaal van dezelfde kleur als ze eenmaal verwerkt moesten worden. Daarom deed men de stenen die qua kleur het meest op elkaar leken bij elkaar tijdens het metselen. Tegen die tijd werd de trui natuurlijk over het hemd gedragen!
Deze sokken heb ik “Erremuse Steen” genoemd; Arnemuiden is locaal beter bekend als “Erremu”.
Meer over deze truien in het boek Nederlandse Visserstruien door Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983).

HIER vind u de Nederlandse versie van het patroon.

Designing for my son with shoe size 14,5/ 49,5 a pair of socks based o none of the two ganseys of the fishermen from Arnemuiden, a fisherman’s town in the Netherlands. Fishermen from his fishing village did not have sweaters with patterns at first. The sweaters were worn underneath a frock so there was no need to enhance them. Besides that the women had to walk from Arnemuiden to Middelburg with their fish to sell it on the market. That would be like 80 kilos of fish each day!. They would be called ” visleurster” and a statue of a “visleurster” can be found in the village. When life was improving, women started to knit checkered patterns they saw on masonry walls. Because the bricks were baked in wood-burned stoves the temperature was not equal and high at all times. So there were a lot of different shades when the bricks were done. They used to group them together in the walls by color shades. And by then the sweater was worn above the frock, because it had become a piece to be shown. There was also a pattern called “snakes”, that pattern was used to make my sock pattern named: The Bell of Arnemuiden.The name of these socks: “Erremuse Bricks” refers to the local slang name of Arnemuiden: “Erremu”.
More about these sweaters in the book Nederlandse Visserstruien by Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983) The book has also been translated in English.

HERE you find the English version of this pattern.

Sokken uit Erremu

Wat een leuke ontmoeting heb ik gehad in Arnemuiden. Ik was erheen gegaan om de Visleurster op de foto te zetten omdat ik die wilde opnemen in mijn patroonbeschrijving. Blijkt er al jaren een handwerkwinkel op de markt te zitten van Jeanet Jaffari-Schroevers! Ze heeft ook een blog: Blij dat ik brei. We raakten aan de praat en het kwam over de visserstruien van Arnemuiden. Ik kocht er een van de laatste exemplaren van de glossy die Arnemuiden moet promoten. Vrijwilligsters hebben de twee visserstruien opnieuw gebreid en die zijn zeer professioneel weer gefotografeerd. Echt heel mooi! Uit het blad las ik ook dat Arnemuiden ooit het Rotterdam van Europa was. Vele, vele schepen lagen daar te wachten om gelost te worden.
Zoals altijd had ik mijn breiwerk bij me en dat was op dat moment de sok met het slangenmotief van de visserstrui van Arnemuiden.  Via de link naar de blog van Jeanet kom je terecht bij haar kant van deze toevallige maar zeer gezellige ontmoeting!

De klok van Arnemuiden 2012/13

Nu zijn beide sokken klaar!

De klok van Arnemuiden

Een volgende sok in de serie mannensokken gebaseerd op oude Nederlandse visserstruien. Via de blog van Lupineke zag ik dat Arnemuiden een charme offensief is begonnen om het stadje te promoten. De oude visserstrui werd daartoe ook in allerlei moderne kleuren gebreid. En alles kwam in een professionele glossy! Heel mooi geworden!
Maar toen bedacht ik me dat mijn zoon met zijn grote voeten (14,5/49,5) nog geen sokken had gebaseerd op de visserstrui van Arnemuiden. Dus dat werden de eerstvolgende om te maken.
In het begin had deze visserstrui geen patroon. Ze werden onder een hemdrok/ frok gedragen. Bovendien hadden de vrouwen geen tijd voor veel versieringen. Ze liepen dagelijks de weg van Arnemuiden naar Middelburg met wel 80 kilo vis op hun schouders om die daar te gaan verkopen. Deze vissersvrouwen werden 'visleursters' genoemd en op de markt in Arnemuiden vlak voor de kerk staat een beeld van een 'visleurster'. Toen het wat beter ging, begonnen ze ook patronen te breien en werd het hemd onder de trui gedragen. Er zijn twee patronen; het 'slangenpatroon'  dat terugkomt in deze sokken en een ruitenpatroon dat mogelijk gebaseerd was op de gemetselde stenen muren van die tijd.  Deze sok heb ik "de klok van Arnemuiden" genoemd, naar een bekend shantylied met dezelfde naam. Meer over deze visserstruien in het boek Nederlande Visserstruien van Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983). Het boek is ook in het Engels vertaald.
Klik hier voor het gratis patroon.

Designing for my son with shoe size 14,5/ 49,5 a pair of socks based on the gansey of the fishermen from Arnemuiden, a fisherman’s town in the Netherlands.
Fishermen from his fishing village did not have sweaters with patterns at first. The sweaters were worn underneath a frock so there was no need to enhance them. Besides that the women had to walk from Arnemuiden to Middelburg with their fish to sell it on the market. That would be like 80 kilos of fish each day!. They would be called ” visleurster” and a statue of a “visleurster” can be found on the market in front of the church in the village. When life was improving, women started to knit checkered patterns they saw on masonry walls and a pattern called "Snakes". And by then the sweater was worn above the frock, because it had become a piece to be shown.
The name of these socks: “The Bell of Arnemuiden” refers to a very famous shantysong with the same name. The Bell mentioned is the church bell that would rang if a fishermen’s boat would return to the harbour to give notice they were coming back again.
More about these sweaters in the book Nederlandse Visserstruien by Henriette van der Klift-Tellegen (Bilt 1983) The book has also been translated in English.
Click here for free pattern!