Ze zijn klaar! Ik kan het nog haast niet geloven, maar het is werkelijk waar….
De tweede sok ging een stuk beter dan de eerste sok. Zodanig dat ik denk dat mijn chemobrein toch echt een keer voorbij gaat gaan.
Dit patroon is gebaseerd op oude Oostenrijkse breipatronen met mooie symbolische namen, die via breirollen van generatie op generatie werden doorgegeven. Ik wilde een symbolische sok maken over het afgelopen jaar, over het gevecht tegen borstkanker. Deze breipatronen worden gebruikt voor vesten, truien en “Stutzen”. Deze “Stutzen”, het woord valt slecht te vertalen zijn kniekousen met een enorm ingebreide kuit. Oorspronkelijk worden er in “Stutzen” minimaal zeven verschillende patronen gebruikt. De mijne hebben maar vier verschillende patroontjes en het zijn sokken geen kniekousen.
Op de achterkant van het been heb ik “Dreifaches Ketterl mit Almweg” (=Drievoudige ketting met Alpenweg) gebreid omdat het een moeilijke weg symboliseert zoals ik die het afgelopen jaar gegaan ben. Maar ik laat dat stoppen in de hiel. Het loopt vaag uit in de hiel, maar dan stopt het. Aan weerszijden breide ik “Vergessene Liab” (=Vergeten Liefde), omdat ik zoveel liefde en hartelijkheid ben tegengekomen op mijn pad. Vaak bij mensen waar ik dat nauwelijks verwachtte. Dat was hartverwarmend!
Op het voorbeen “Tulipan mit Bäumchen” (= Tulpen met boompjes ), omdat ik me een Nederlandse meid voel en mijn leven ten volle wil leven tot aan het einde toe. Daarom heb ik dit patroon in de teen doorgebreid. Aan weerskanten “Brennende Liab” (= Brandende Liefde), omdat ik me omgeven en gedragen heb gevoeld door de warme liefde van mijn familie en vrienden en zoveel andere mensen om me heen. Omdat de Liefde me gedragen heeft tot nu toe, wilde ik dat dit patroon op de teen in elkaar over zou lopen. Als iets wat eeuwig doorgaat. Om de beide patronen aan elkaar te krijgen heb ik niet aan weerskanten van de naald geminderd, maar in het middelste patroontje.
En als laatste in de kleur smaragdgroen, omdat groen symbool staat voor Leven, genezing, groei en hoop.
In de eerste sok zitten nog heel veel fouten die ik gemist heb, maar dat zij zo. Dat symboliseert mijn chemobrein op zijn beurt weer. En dat hoort er nu eenmaal bij op het moment.
Ik ben begonnen om dit uit te schrijven, maar ontdekte al snel dat dat een onbegonnen klus is met de hand. Via Ravelry vond ik de “knitting chart generator”, maar ik begreep er niets van. Afgelopen maandag kwam de klik. Ik ga nu de bestaande symbolen gebruiken, maar geeft ze een andere betekenis. Dat gaat wel goedkomen. Wanneer weet ik nog niet….. Duurt nog even.
Finished! I cannot believe it yet, that I did it….
The second sock went far better than the first sock. So I think I’m making progress in getting rid of my chemobrain.
I based this pattern on old Austrian knitting patterns with symbolic names, that were handed down through the generations via samplers. I wanted to make a symbolic sock, to make kind of an understatement about breast cancer. The patterns can be used for sweaters, cardigans and “Stutzen”. “Stutzen” has no English translations, these are knee-highs wit a prominent calf gusset. Original “Stutzen” use seven or more different patterns. Mine have only six patterns and only four different patterns and they are socks, not stockings.
On the back of the leg I choose for “Dreifaches Ketterl mit Almweg” (=Triple chain with Alpine path) because it symbolizes the difficult path I had to go this last year. But it also stops because of the heel. I take it vaguely further in the heel flap, but then it stops. On both sides I knitted “Vergessene Liab” (=Forgotten Love), because I found a lot of love and kindness with people I hardly knew or expected. That was heart warming!
On the front of the leg I choose for “Tulipan mit Bäumchen” (= Tulips with little trees ), because I’m a Dutch girl and I want to go on until the end. So I took this pattern all the way through the toe. On both sides I knitted “Brennende Liab” (= Burning love), because I felt and needed the warm love I got from my family and friends and so many other people around me. Because Love is what carried me through this process until now. That’s why I made both ends of this Burning Love pattern meet at the toe, as an ever ongoing force. To bring the end together I decreased in the middle pattern with Tulipes and not on the start and end of the needle on the upper foot.
And at last the color emerald green, because green symbolizes life, cure, growth and hope.
The first sock has a lot of mistakes I failed to notice and correct. But in the end that symbolizes also my chemobrains of the moment. In a way that that also belongs to this period.
I started to write down this pattern, but that was a very difficult thing to do by hand. Via Ravelry I found the knitting chart generator but could not manage it. Last monday I think I finally made the click. I will use the given symbols, but in another way. But it will take some time.....
Endlich hab' ich sie fertig! Kann es mir noch kaum glauben....
Die zweite Socke ging umso besser als die erste Socke.
Also ich glaube, meine Chemobrains wirt wirklich mal verschwinden.
Für dieses Muster habe ich mich basiert auf alten österreichischen Strickmuster mit symbolischen Namen. Ich wollte eine symbolische Socke über das vergangene Jahr machen, über meinen Kampf gegen Brustkrebs. Original haben Stutzen mindestens sieben verschiedene Muster, habe ich irgendwo gelesen. Meine haben nur vier verschiedene Muster und es sind Socken, keine Stutzen.
Auf der Rückseite des Beines habe ich "Dreifaches Ketterl mit Almweg" gestrickt, weil es ein harter Weg symbolisiert im letzten Jahr, die ich gegangen bin. Das Muster lauft aus in der Ferse. Es ist vage in der Ferse, und stoppt dann. Auf beiden Seiten, habe ich "Vergessene Liab" gestrickt, weil ich so viel Liebe und Wärme erfahren habe auf meinem Weg. Oft, mit Leute, die ich kaum kannte. Das war herzerwärmend!
Auf dem Vorderbein "Tulipan mit Bäumchen", weil Tulpen für mich symbolisieren dass ich ein holländisches Mädchen bin und mein Leben voll bis zum Ende leben möchte. Deshalb habe ich dieses Muster bis im Zehe gestrickt. Auf beiden Seiten "Brennende Liab", weil ich mich getragen, umgeben und unterstützt fühlte durch die warme Liebe meiner Familie und Freunde und so viele andere Menschen um mich herum. Weil die Liebe mich bisher getragen hat und im Zukunft tragen will, wollte ich dieses Muster auf die Zehe ineinander laufen lassen. Dazu habe ich abgenommen im mittleren Muster und nicht am Anfang und Ende der Nadel om Oberbein.
Und schließlich die Farbe smaragdgrün, weil Grün symbolisiert das Leben, Heilung, Wachstum und Hoffnung.
In der erste Socke habe ich noch viele Fehler gefunden, die ich verpasst habe, aber so sei es. Das symbolisiert eben meine Chemobrains im Moment.
