Mijn sokken genaamd Dalzill’s Tessella, genaamd naar mevr. Dalzill die dit patroontje heeft ontworpen voor een visserstrui in het dorp Lerwick, zijn af. Grappig vond ik de bloem die verwerkt wordt in de boord. Tessella is een woord dat afkomstig is uit het Latijn en dat vierkant betekent.
Wat een werk al die draadjes afhechten. Ben gaande weg aan het denken geweest hoe dat sneller zou kunnen gaan. Niet elke kleur afknippen en anders wel steeds de nieuwe en de oude kleur een eindje meevoeren en dan pas afknippen. Ben erg trots op mijn moeder die vroeger van allerlei restjes van anderen truien maakte. Ik was daar al zo trots op toen ik een klein meisje was. Maar voor mijn moeder was het vreselijk vertelde ze later, want aan die truien kon je zien dat ze geen geld had om zelf een knot wol te kopen. Pure armoe noemt ze het nog steeds.
Het is een bezoeking voor mijn hoofd dit patroon. En tellen voor het motief en de kleuren in de gaten houden. Dat gaat regelmatig niet goed. Maar uiteindelijk komen sokken toch af. En lekker warm aan mijn voeten, met zoveel draadjes, hihi…Heb een heel interessante link gevonden.
Shetland museum
Op de gelinkte pagina vind je een paar honder foto’s vanaf ca. 1880 tot ca 1930 met breiende mensen erop. Ze zien er geweldig uit! Was op zoek naar die mevr. Dalzill in Lerwick (Shetland Eilanden) maar die heb ik dus nog niet gevonden….
1 opmerking:
Ik had ze al op ravelry gezien, schitterend !!!!!
Een reactie posten